Schoonoord
Rotterdam
Schoonoord, gesticht in 1706, was een van de talrijke buitens in de rond 1700 bedijkte Muizenpolder, grenzend aan de Maas. De tweede eigenaar, Anthony de Vogel, liet op het terrein van Schoonoord tussen 1722 en 1729 een herenhuis bouwen dat niet meer bestaat.
De dijken van de polder waren een geliefd wandelgebied voor Rotterdammers. Aan de ene zijde liep men langs de Maas, aan de andere had men zicht op tal van huizen, tuinen, koepels en oranjerieën in de Muizenpolder. Door de expansie van Rotterdam kwam de Muizenpolder in de 19de eeuw in het centrale stedelijke gebied te liggen; in 1852 werd de functie van openbare wandelplaats opgeheven in verband met stads- en havenuitbreidingen.
Schoonoord trof in 1916 hetzelfde lot als tal van andere buitenplaatsen in die tijd: verkoop aan een bouwexploitant. Vaak bleef er van de oorspronkelijke aanleg weinig over, Schoonoord had echter geluk. Stedenbouwkundige P. Verhagen ontwierp een plan voor exploitatie, waarbij de oude toestand van de vroegere buitenplaats Schoonoord zoveel mogelijk werd behouden. Het grootste deel van dit ontwerp werd uitgevoerd in de jaren twintig. Na de Tweede Wereldoorlog zijn er nog plannen geweest om op Schoonoord een universiteitscampus te stichten. De eigenaar wilde zijn grond daartoe echter niet verkopen.
Slingerende paden te midden van oud geboomte en een niervormige vijver bepalen het beeld van Schoonoord. Er zijn bijzondere planten en bomen te vinden, waaronder een Libanonceder. Verder staat er nog een tuinmanswoning uit circa 1900.
Delen van het terrein met daarop een villa (1926) met moderne uitbreiding en een koetshuis (1855) zijn inmiddels afgesplitst. Het als openbaar park functionerende Schoonoord is een zeldzame oase van rust te midden van het stadsgewoel.
De dijken van de polder waren een geliefd wandelgebied voor Rotterdammers. Aan de ene zijde liep men langs de Maas, aan de andere had men zicht op tal van huizen, tuinen, koepels en oranjerieën in de Muizenpolder. Door de expansie van Rotterdam kwam de Muizenpolder in de 19de eeuw in het centrale stedelijke gebied te liggen; in 1852 werd de functie van openbare wandelplaats opgeheven in verband met stads- en havenuitbreidingen.
Schoonoord trof in 1916 hetzelfde lot als tal van andere buitenplaatsen in die tijd: verkoop aan een bouwexploitant. Vaak bleef er van de oorspronkelijke aanleg weinig over, Schoonoord had echter geluk. Stedenbouwkundige P. Verhagen ontwierp een plan voor exploitatie, waarbij de oude toestand van de vroegere buitenplaats Schoonoord zoveel mogelijk werd behouden. Het grootste deel van dit ontwerp werd uitgevoerd in de jaren twintig. Na de Tweede Wereldoorlog zijn er nog plannen geweest om op Schoonoord een universiteitscampus te stichten. De eigenaar wilde zijn grond daartoe echter niet verkopen.
Slingerende paden te midden van oud geboomte en een niervormige vijver bepalen het beeld van Schoonoord. Er zijn bijzondere planten en bomen te vinden, waaronder een Libanonceder. Verder staat er nog een tuinmanswoning uit circa 1900.
Delen van het terrein met daarop een villa (1926) met moderne uitbreiding en een koetshuis (1855) zijn inmiddels afgesplitst. Het als openbaar park functionerende Schoonoord is een zeldzame oase van rust te midden van het stadsgewoel.
Landgoed
Typering
gedeeltelijk nog bestaand
Jaar 1e vermelding
1706
Ontstaansgeschiedenis
gesticht als buitenplaats
Groen
Groenelementen
slingerende paden, vijver
Tuinarchitectuur
gemengde tuinstijl
Tuinarchitect
Zocher jr., Jan David
Hoofdfunctie groen
park
Voor bezoekers
Toegankelijk
Het groen is vrij toegankelijk.
Openingstijden
Geopend van maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 16.30 uur.
Bescherming
- Landgoedbiotoop
- Rijkscomplex 513887
- Rijksmonument(en) 5
Deelobjecten
Agenda
-
25 juli t/m 25 augustus 2011Mauris venenatis
-
26 juli t/m 26 augustus 2011Etiam id ipsum massa
-
8 september t/m 8 oktober 2011test
-
1 t/m 10 maart 2012test
-
22 maart t/m 21 oktober 2012Cobra Buiten
