Ga direct naar inhoud
Ook de nieuwsbrief van Landgoederen en Buitenplaatsen in Zuid-Holland ontvangen? Schrijf je in!

Duivenvoorde

 
Voorschoten
De oudst bekende eigenaar van ‘Duvenvoirt’ is Phillips van Wassenaer, die in 1226 wordt genoemd in een akte waarin een erfenis wordt geregeld. Duivenvoorde is nooit verkocht, maar altijd door vererving van eigenaar gewisseld. Philips zoon gaat als eerste de achternaam ‘Van Duvenvoorde’ voeren. Pas enkele eeuwen later herstelt Johan, overleden 1645, de achternaam Van Wassenaer weer in ere.
Duivenvoorde was oorspronkelijk een woontoren die op de plaats van het huidige kasteel stond. Omstreekst 1250 staat deze vierkante toren op een omgracht stuk grond, dat in 1300 door een schilmuur werd omgeven. Het huidige grondplan is ontstaan bij een grondige verbouwing in 1631 om van het middeleeuwse slot een gerieflijke woning te maken. De huidige middenbouw en noordvleugel stammen uit deze tijd. Het voorplein was in die tijd afgesloten met een gekanteelde muur en een zandstenen poortje dat toegang gaf tot de houten ophaalbrug. Bij de verbouwing in 1717 wordt de muur afgebroken en blijft het poortje de omlijsting van de hoofdingang. De brug wordt vervangen door een vaste stenen brug. In de 19de eeuw worden voor het huis het terras met beide bruggen aangelegd. Bij volgende verbouwingen werden de ramen vergroot en is het aangezicht van de zuidgevel identiek gemaakt aan de noordgevel. Bij de laatste restauratie in de jaren zestig van de vorige eeuw, is waar mogelijk en aanvaardbaar de toestand van 1631 en 1717 teruggebracht. Dit betekende een wijziging van de raamindeling en dat een deel van de stuckplafonds en eikenhouten betimmering werden verwijderd en de 17de-eeuwse balkenplafonds zijn hersteld en in de originele kleur geschilderd. Het interieur vertoont een grote variatie in uivoering en stamt uit verschillende stijlperioden. De entree, de boven de hal gelegen overloop, de mangelkamer en linnenkamer en het goudleerkabinet zijn nog vrijwel geheel in 17de-eeuwse staat.
Op een kaart uit 1610 – 1615 is een park in formele aanleg afgebeeld. De inrichting was gericht op economisch nut en bestond uit boomgaarden, hakhoutbossen en moestuinen. In 1680 zijn de tuinen vergroot en zijn er elementen als lanen, zichtassen, geschoren hagen en parterres de broderie aangelegd. De Frans classisistische aanleg dateert uit 1717 als de lange middenas zowel voor als achter het huis eindigt in een groot bassin. Als na 1721 het huis nauwelijks meer wordt bewoond is dit desastreus voor de tuin. Vanaf 1830 breken er weer betere tijden aan. In 1840 wordt begonnen met de aanleg in landschapsstijl naar een ontwerp van J.D. Zocher jr.
Tot 1957 is Duivenvoorde particulier bewoond gebleven. Hierna is het bezit in een stichting ondergebracht en na de restauratie heeft het een museale functie gekregen. Het park heeft ook nu nog alle aspecten van een landschapspark. Van de aanleg uit vroegere perioden is niets over.

Landgoed

Typering
goed bewaard
Jaar 1e vermelding
1226
Ontstaansgeschiedenis
feodale achtergrond (kastelen)
Hoofdfunctie
museum
Nevenfuncties
trouwlocatie

Groen

Groenelementen
open ruimte, bospartijen, waterpartij, eiland, kwekerij, lanen, boomgroepen, vijver, waterlopen
Tuinarchitectuur
landschapsstijl
Tuinarchitect
Zocher jr., Jan David
Hoofdfunctie groen
park

DIt is een woord uit de verklarende woordenlijst

Je kunt het wooord dan ook verklaren met een meer of minder lang tekstje. En als van toepassing dan kun je ook een link toevoegen naar een externe website met meer informatie. Die link verschijnt dan onder de verklarende tekst.

Klik hier voor meer informatie