Middenburg

Johan van der Dussen koopt in 1657 een stuk land waar hij een mooie buitenplaats op bouwt die hij zijn jonge echtgenote ten geschenke geeft. Helaas overlijdt zijn echtgenote vroegtijdig. Van der Dussen verkoop Middenburg in 1668. Er is dan ook sprake van een “speelhuys aan de Vliet”. Als Middenburg in 1676 in handen komt van Bernardus Crayevanger, remonstrants predikant en medicus, wordt het huis omschreven als een aangename hofstede met koesthuis en stallen voor zes paarden, tuinmanswoning en een tuin met boomgaarden, vijver, moestuin en plantage. Aan het begin van de 18de eeuw strekt de buitenplaats zich uit van de Heere Rijweg (Prinses Mariannelaan) tot aan de Vliet. Het buiten groeit in de jaren dat het in bezit is van Maria Cornelia van Aerssen (1737 – 1760) uit tot één van de mooiste lusthoven van Voorburg. Het huis bestond uit een langgerekte vleugel van één bouwlaag met in het midden aan beide zijden een driekantige uitbouw die aan de Vlietzijde twee bouwlagen telde, waardoor een koepelachtig uiterlijk werd verkregen. In de vleugel naar het Westeinde waren wellicht ook de dienstgebouwen opgenomen. Middenburg heeft talrijke eigenaren gekend. Dat het om vermogende lieden ging blijkt uit de lijst van meubilair en goederen die bij de openbare verkoping van 1808 is opgemaakt. De totale inboedel brengt ƒ 5.700,= op, een klein vermogen in die tijd. In 1869 wordt Middenburg verkocht aan Felix Andries Vriese. Hij sloopt het oude huis en verkoopt de twee tuinkoepels. Vriese laat een nieuw huis bouwen: een blokvormig, witgepleisterd gebouw in neoclassicistische trant van drie bouwlagen. De Vlietzijde wordt gekenmerkt door een driezijdig uitspringende middenpartij, die lijkt te zijn overgenomen van het oude huis. De entree bevindt zich in het drie smalle assen brede middendeel. Het huis vererft in 1917 aan Emile Louis Constant Schiff, directeur van een bandenfabriek en één van de weinige industriëelen in die tijd in Voorburg. Schiff laat in 1918 zowel het huis als de tuin ingrijpend veranderen. De veranda van het huis wordt vervangen door een serre. Het park wordt gereorganiseerd door tuinarchitect Hugo A.C. Poortman waarbij een combinatie van een landschappelijke aanleg met formele elementen ontstaat. Ook de overtuin is door Poortman aangelegd. Het koetshuis met paardenstallen dat in dezelfde stijl is opgetrokken als het huis, wordt verbouwd tot garage. Met uitzondering van de overtuin tussen het Westeinde en de Prinses Mariannelaan, waar Schiff Sonnenburg laat verrijzen, wordt Middenburg in 1925 opnieuw verkocht. In 1930 komt Middenburg in handen van de gemeente. Nadat het gebouw in gebruik is geweest als rusthuis, familiepension, lyceum en gemeentekantoor, is het in 1999 verkocht aan een projectontwikkelaar en sindsdien wordt het pand als kantoorgebouw geëxploiteerd. Van het interieur zijn tal van elelementen goed bewaard gebleven.