Weizigtpark

Het huidige Weizigtpark is in wezen het omgevormde park van de buitenplaats Weizigt. Het stadspark verbindt nu de buitenwijken met de binnenstad van Dordrecht. Weizigtpark werd na de Tweede Wereldoorlog aangelegd als werkverschaffingsproject, nadat Weizigt in 1942 door de gemeente was aangekocht. Ooit lag op deze plaats een classicistisch aangelegde tuin. Isaac Tirion tekende in 1742 een in geometrische vakken verdeelde tuin die langgerekt van vorm en symmetrisch van opzet was. Wanneer deze aanleg werd opgegeven, is onbekend. Aan het begin van de 20ste eeuw bestond de tuin uit bos, een hoenderpark en een vijver. Langs de Krispijnseweg stonden enkele opstallen voor het personeel en voor werkzaamheden. Het bos was voor houtproductie aangeplant. In 1916 werden de beuken van het oude bos aangevuld met eiken. Achter het koetshuis staat een voor Nederland zeldzaam soort moerascipres (Taxodium distichum var.nutans). De boom moet aangeplant zijn na de bouw van het koetshuis en is inmiddels dus meer dan 100 jaar. Na aankoop van Weizigt door de gemeente in 1942 bleef er van de in totaal 44 slechts 9 hectare voor de parkaanleg over. De Haagse tuinarchitect S.G.A. Doorenbos werd gevraagd een plan te maken. Dit plan werd na de Tweede Wereldoorlog gerealiseerd. De oorspronkelijk theekoepel die langs het spoor stond werd wegens bouwvalligheid gesloopt. In mei 1948 werd het park officieel geopend. In 1975 werden, naar een ontwerp van medewerkers van de afdeling groenvoorziening van de gemeente Dordrecht, vlak achter het huis een kruidentuin, een leslokaal en een tropische en subtropische kas aangelegd. Ook is er een kinderboerderij gebouwd.